agnes

Nee, niet schrikken… Je hebt niets gemist… Dit gaat over mijn nieuwe website die het levenslicht vrijdag gaat zien…

In 2014 ben ik met PureNes in het diepe gesprongen en zonder ook maar een huisstijl of zelfs een logo te hebben, ben ik gestart onder het motto #whywait. Maar nu was daar dus het moment aangekomen om verder te gaan met PureNes, om verder te ontwikkelen en daadwerkelijk een mooi product te maken dat online te bewonderen is voor bezoekers.

9 maanden geleden

Het was 9 maanden geleden, op donderdag 2 juli 2015. Ik heb een afspraak met Rosanne van Stylvol Creatie. Voorafgaand aan deze afspraak heb ik al huiswerk gedaan. Een moodboard gemaakt van lettertypes, kleuren en stijlen. En ik werd uitgedaagd om na te denken wat mijn doel was van de website. En wat ik verder met PureNes wil gaan ontwikkelen. Ik voelde gelijk een JA om met Rosanne te gaan werken. Een jonge, enthousiaste meid die kennis heeft van programmeren èn van ontwerpen.

Tijdens dat gesprek is daadwerkelijk het zaadje geplant. Rosanne luistert goed naar de wensen en kan deze fantastisch vertalen naar een concept. Wanneer ik wilde dat de website klaar was? Nou, ik zou het leuk vinden om met mijn verjaardag online te gaan (ahum, 30 september dus..)

Dat bleek iets te optimistisch. Wat ik mij niet besefte was dat het maken van een website vergelijkbaar is met een zwangerschap en dat ik daadwerkelijk de hele zwangerschap mocht uitdragen (incl. een week over tijd).

Bevruchting

Afijn, de bevruchting had plaatsgevonden en daar was dan de eerste echo. Er was daadwerkelijk een voorstel voor een logo. En na wat heen-en-weer mailen was daar mijn enige, echte logo. Mijn hart ging er sneller van kloppen. PureNes had vanaf nu een gezicht, een beeld.

Het was tijd om de kamer te bestellen vanwege de levertijd, bij wijze van spreken dan ;-). En zo kwam er een voorstel voor de website, waarbij lettertypes moesten worden uitgezocht, kleuren, kopjes en teksten. En dan heb ik het nog niet eens over de inrichting, de daadwerkelijke tekst.

Foto’s

Zo’n proces verdient natuurlijk ook een mooie herinnering. Dus kwam daar het moment dat er foto’s gemaakt mochten worden. Om straks een gezicht te hebben, letterlijk en figuurlijk. Voor mij heel spannend, wat ik al gedeeld heb in “Zichtbaar worden, hoe moeilijk kan het zijn”. Het resultaat is prachtig. De foto’s werden in de website geplaatst en het geheel werd steeds duidelijker zichtbaar.

Alles erop en eraan

De 20-weken echo: de website staat zo goed als… En wauw, alles zit er op en eraan. Ze groeit gestaag en is helemaal gezond. Ik ben enorm dankbaar en merk dat het er zo anders uitziet dan dat ik van tevoren had kunnen denken. Waren in juli de blogs nog het belangrijkste op de homepage, nu blijkt dat de producten en agenda een enorme ontwikkeling hebben doorgemaakt.

Het is tijd om het kamertje in te richten en langzaam voor te bereiden op de bevalling. De website moet gevuld worden. Met teksten. Daar waar de woorden normaal als vanzelf uit mijn vingers vloeien, blokkeer ik aan alle kanten. Zullen de hormonen wel zijn 😉 En ik merk dat ik niet zo goed kan werken met een deadline, ook een mooi inzicht. Uiteindelijk laten we de deadline los en begint het weer te stromen. Tja, en wat zegt zo’n uitgerekende datum nou eigenlijk, er kan zomaar een marge van 4 weken ontstaan 😉

Het inrichten van de website is enorm leuk om te doen. Ik krijg enorm veel inspiratie en wil alles via dit medium delen. Naast de producten, blogs en agenda maak ik een extra pagina aan. Essentials; films, boeken, eten en essentiële oliën die ik gebruik. Alles waar ik blij van word en graag met je wil delen.

Geboortekaartje

En dan, het geboortekaartje… Ik wil immers aan de hele wereld ‘mijn kindje’ laten zien. En ervoor zorgen dat je een band krijgt met mijn kindje. Dat je het van dichtbij mag zien groeien en ontwikkelen, stapje voor stapje. En dus wil ik iets weggeven als je op kraambezoek komt. Een E-tool die ik zelf gebruik om meer balans in mijn leven te creëren. Om inzicht te krijgen welk gebied op een bepaald moment de meeste aandacht nodig heeft. Het Wheel of Life. Als je je straks op http://www.purenes.nl inschrijft voor de nieuwsbrief kun je deze gratis downloaden.

Zo, alles is klaar voor de bevalling. Natuurlijk loop ik 3 x per dag door het kamertje heen. En vallen me nog kleine dingen op. En moet er ‘last-minute’ nog van alles geregeld worden. Of aan de inrichting worden gedaan. Want iets in mij wil het helemaal ‘perfect’ doen. En dat is met een naderende bevalling natuurlijk niet heel handig. Dus besluit ik bij deze om te gaan genieten van de komende 3 dagen. Dat het niet perfect hoeft te zijn. Dat het na 8 april pas ècht begint. Dat jullie mij tips gaan geven als jullie mijn ‘kindje’ hebben bewonderd. En dat het nu noodzakelijk is om te ontspannen. Omdat vanuit de ontspanning de creatie en de moeiteloosheid ontstaat.

Nog 3 dagen geduld… Vrijdag 8 april mogen jullie op kraambezoek komen… Ik hoop dat jullie allemaal komen kijken, ik kan bijna niet wachten…

Oh ja… Zelf heb ik het geluk ervaren om 3 gezonde kinderen te mogen krijgen en natuurlijk is de creatie van http://www.purenes.nl niet te vergelijken met het in verwachting zijn van een heel nieuw leven binnen in jezelf. Maar met het besef dat het traject precies 9 maanden heeft geduurd, heb ik voor mijzelf deze vertaling gemaakt…

Diepte
Een normale zondagavond. Ik maak voor mijn zoon (bijna 14) een kop thee. Het lepeltje dat ik in zijn mok heb gedaan is iets te klein, zodat deze ondergedompeld in de thee staat.

En dan hoor ik hem mompelen: “Nu weet ik zeker dat vrouwen geen diepte kunnen zien.” Proest…. Het is maar goed dat mijn thee nog te heet is om te drinken, anders had ik deze vast aan mijn lippen gehad en had ik mij goed verslikt…. “Hoe bedoel je dat, Milan?”

Jagen en besjes
“Nou”, vervolgt hij zijn betoog, ”bij geschiedenis hebben wij geleerd dat vrouwen geen diepte, afstand en snelheid kunnen inschatten. En dat is natuurlijk niet handig als je stenen of speren moet werpen tijdens de jacht. Daarom gingen de vrouwen besjes plukken terwijl de mannen dagenlang op jacht gingen. Eigenlijk heel logisch.” En hij gaat er gelijk ook heel stoer bij zitten om zijn punt te maken.

Ik moet echt enorm hard lachen, en voel mij opeens zwaar in de minderheid met aan mijn linkerhand mijn lief en aan de rechterkant mijn zoon. “Maar de besjes zijn toch ook heel belangrijk om te overleven?” probeer ik nog. “Ja hoor”, zegt hij. “Maar de mannen deden toch wel het echte zware werk en kwamen met heel veel vlees thuis, aan die besjes heb je natuurlijk nooit genoeg.”

Sisterhood
En opeens denk ik het te snappen: “Maar Milan, zou het misschien zo kunnen zijn, dat die vrouwen erg slim waren?” Hij schudt eens met z’n hoofd. Maar ik vervolg mijn gedachten: “Door hun mannen op pad te sturen met een ‘hele belangrijke’ taak hadden zij het rijk voor zich alleen. En daar, met al die vrouwen bij elkaar is sisterhood ontstaan, voor vrouwen zo veel belangrijker dan vlees.” Ik zie hem al kijken, komt zij weer aan met haar sisterhood…

En dan besluit ik hem nog een rechtse te geven: “Hé Milan, er zijn heel veel vegetariërs die heel goed zonder vlees kunnen leven. En er zijn maar weinig mensen die kunnen overleven zonder groenten en fruit 😉

Een brede glimlach verschijnt op zijn gezicht. “De thee is lekker, mam.”

Heerlijk, wat hou ik van deze jongen… <3 <3 <3

Wil je meer weten over PureNes? Like de FB pagina en blijf op de hoogte. Of schrijf je in via de nieuwsbrief op de homepage.